در نشست رسانه‌ای مطرح شد
ادای دین به استاد سمندریان با اجرای نمایش «گالیله»
شهاب‌الدین حسین‌پور، کارگردان «گالیله» در نشست رسانه‌ای این نمایش که در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد، این نمایش را ادای دینی به حمید سمندریان دانست.
به گزارش ایران تئاتر، نشست رسانه‌ای نمایش «گالیله» به کارگردانی شهاب‌الدین حسین‌پور و تهیه‌کنندگی آزیتا موگویی صبح امروز، سه‌شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ در تالار مشاهیر تئاتر شهر برگزار شد.
شهاب‌الدین حسین‌پور کارگردان به همراه فرهاد آئیش، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی و شهروز دل‌افکار بازیگران این نمایش در نشست خبری حضور داشتند.
حسین‌پور در ابتدای این نشست گفت: «ماجرای این نمایش برای من از ارادت قلبی به استاد سمندریان شروع شد. روزی در مراسم خاکسپاری ایشان به خودم قول دادم که این نمایش را به‌عنوان ادای دینی به او روی صحنه ببرم. طی چند سال گذشته خیلی تلاش کردیم که اجرا برویم، اما یک‌بار به شیوع ویروس کرونا برخورد کردیم، بار دیگر سال ۱۴۰۱ به دلیل شرایط بحرانی کشور کار به اجرا نرسید و برای سومین بار چندماه پیش تمرین‌های خود را شروع کردیم و به امید خدا اگر مشکلی نباشد از فردا نمایش ما روی صحنه می‌رود.»
او ادامه داد: «لازم می‌دانم در اینجا یاد استاد سمندریان را گرامی بدارم. آقای یاراحمدی چندین ماه برای دراماتورژی این نمایش به من کمک کردند. آقای آئیش کارهای زیادی را برای حضور در این نمایش رد کردند و از این بابت از ایشان بسیار سپاسگزارم. در نهایت از خانم آزیتا موگویی تشکر می‌کنم زیرا حضور او و تلاش و روحیه جنگنده او خاطر ما را آسوده کرد. افتخاری برای من است که هنرپیشگان و طراحان درجه یکی همراه ما هستند.»
کارگردان نمایش «گالیله» در پاسخ به این پرسش که این نمایش چقدر می‌تواند ادای دینی به نمایش استاد سمندریان باشد، گفت: «این کار ادای دین من است و قابل قیاس با این موضوع نیست که اگر آقای سمندریان امروز بودند چگونه این متن را روی صحنه می‌بردند. آقای سمندریان درباره این نمایش توضیح داده بودند که درام روزی به کمدی ختم می‌شود و این جمله بسیار برای من تأمل‌برانگیز بود. مخاطب امروز دیگر حوصله نمایش ۳_۴ ساعته ندارد و این متن به لحاظ دراماتیک برای نسل امروز دل‌زدگی و شعارزدگی دارد. ما با گفت‌وگوهایی که با گروه داشتیم متن را به سمت دیگری بردیم و متن از تراژدی تلخ دور شده است؛ درواقع این کار نگاهی متفاوت به «گالیله» است اما هرگز بی‌احترامی به متن نویسنده نیست.»
او ادامه داد: «در این روزگار «گالیله» روی صحنه بردن خودش کار خطرناکی است، اما نمایش ما سیاسی نیست. من به‌شخصه چندین جلسه با شورای نظارت داشتم و در نهایت نمایشنامه را به سمتی بردیم که گروه‌های مختلف را راضی نگه دارد و درعین‌حال هیچ‌گونه آسیبی به دغدغه ما و نمایشنامه نرسید.»
حسین‌پور گفت: «ما از اول اسفند تا الان تقریبا روزی ۱۲ ساعت تمرین کردیم؛ برخلاف برخی دوستان تازه‌وارد تئاتر که احترامی برای مخاطب قائل نیستند و با تمرین کم روی صحنه می‌روند. با وجود تمام تلاشی که برای کوتاه کردن زمان اجرا کردیم، اما در نهایت زمان نمایش ما ۱۳۰ دقیقه است و به همین دلیل، پس از مدت‌ها که چنین کاری انجام نشده است، تصمیم گرفته‌ایم که وسط نمایش یک استراحت کوتاه به مخاطب بدهیم.
او در پایان درباره اینکه ترس از جنگ چقدر می‌تواند بر میزان مخاطبان این نمایش تأثیر بگذارد، توضیح داد: «بالاخره عوامل بحران‌زا باعث می‌شود اراده آدم‌ها سست شود اما ما در این چندسال گذشته بحران‌ها و تلخی‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم که فکر می‌کنم مسئله احتمال بروز جنگ امروز نمی‌تواند مانع مخاطبان تئاتری شود.»
چیزی در نمایش اصلی نبود که بخواهم بگویم و اجازه نداشته باشم
در ادامه آئیش گفت: «من به‌شخصه در روند کار هیچ مشکلی با شورای نظارت نداشتم زیرا این متن از نظر دراماتورژی، قصه و مفاهیم کاملاً از قلب من نشئت می‌‌گیرد. من عاشق این نمایش هستم با تمام ساختارهایش. درواقع می‌خواهم بگویم چیزی در نمایش اصلی نبوده که من دلم بخواهد آن را بگویم و این اجازه را نداشته باشم.»
او ادامه داد: «این نمایشی نیست که آقای سمندریان روی صحنه می‌بردند بلکه کاملاً نمایش آقای حسین‌پور است. نمایشنامه برشت کاملاً سوبژکتیو است و باید با مخاطب امروز در قرن بیست‌ویکم ارتباط برقرار کند. ما به مخاطب باج ندادیم اما این ساختار برای نسل امروز جواب می‌دهد.»
آئیش افزود: «ما مجبور شدیم در این نمایش کمی جلوی ایدئولوژی برشت بایستیم. فکر می‌کنم که برشت در این نمایشنامه کمی با خشم یا حتی بی‌انصافی نسبت به گالیله برخورد کرده است. ازطرفی دو شخصیت اصلی زن در نمایشنامه اصلی بسیار نادیده گرفته شده‌اند.»
در ادامه این نشست، صدف اسپهبدی نیز گفت: «اتفاق جالبی که در این کار رخ داده است، رابطه اضافه‌ای است که در متن اصلی نیست و بسیار کم به آن پرداخته شده است. من نقش کاراکتری به نام خانم سارتی را بازی می‌کنم که به‌نوعی برای همه سورپرایز است.»
نورا هاشمی، دیگر بازیگر این نمایش هم گفت: «من نقش ویرجینیا را قبلا بازی کرده بودم اما دلیل قبول این نقش این بود که طبق گفته خانم موگویی تغییراتی با نقش قبلی دارد. امیدوارم به تماشای کار بیایید و «گالیله» را دوست داشته باشید.»
همچنین در این مراسم، شهروز دل‌افکار توضیح داد: «من با عشق این نمایش را بازی کردم و به خاطر عوامل آمدم تا این نمایش پس از سال‌ها اجرا برود. برای اولین‌بار اصلا به نقش فکر نکردم و دوست داشتم در کنار بزرگانی مانند آقای آئیش باشم و این نمایش را بالاخره روی صحنه ببریم.»
علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه و خرید بلیت این اثر نمایشی به سایت‌های گیشه تئاتر و تیوال مراجعه کنند.
