محسن حافظی:
«هانا»؛ همدردی به زبان هنر با مردم جنگ‌زده در تمام جهان است
محسن حافظی، نویسنده و کارگردان نمایش «هانا» که به‌زودی روی صحنه خواهد آمد، می‌گوید این اثر، همدردی به زبان هنر با مردم درگیر جنگ در تمام جهان است.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «هانا» به نویسندگی و کارگردانی محسن حافظی و تهیه‌کنندگی رکسانا خلوتی، از هجدهم تا بیست‌وسوم اردیبهشت در سالن شماره 4 بوتیک تئاتر ایران روی صحنه خواهد رفت.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «هانا دختری با یک کوله‌پشتی و هزار راه ناپیموده»
حافظی درباره داستان این نمایش می‌گوید: «هانا دختری است که جنگ او را از خانواده‌اش جدا کرده و حالا برای پیدا کردن گذشته خود راهی کردستان می‌شود. او در این مسیر با حضورش در جمع هر خانواده، بخش‌هایی از هویت ایرانی خود را پیدا می‌کند.»
او با بیان اینکه واژه هانا به معنای امید است، ادامه می‌دهد: «هانا در مسیر پیدا کردن خانواده و هویت شخصی-فرهنگی خود به نگارش خاطرات و آنچه با آن روبه‌رو است، می‌پردازد و در پایان نیز با امیدی که به واسطه نگارش همین خاطرات و خوابی که می‌بیند برایش شکل می‌گیرد، با امید و انگیزه‌ای بیشتر از قبل به جست‌وجوی خود ادامه می‌دهد.»
کارگردان نمایش «هانا» می‌افزاید: «این نمایش با اشاره به اثرات مخرب جنگ، سعی دارد تا با مطرح کردن مسائل و مشکلات کشورهای در حال جنگ به همدردی با کودکان، زنان و مردان درگیر آن بپردازد.»
او می‌گوید: «شاید در رسانه‌ها پیامدهای جنگ به اشکال گوناگون مشهود است اما ما هم وظیفه داریم تا به زبان هنر به این موضوع بپردازیم. متاسفانه ما نیز شرایط جنگ را تجربه کرده‌ایم و امیدواریم که تمامی کشورها و مردم جهان در صلح باشند.»
این هنرمند با اشاره به روند تمرین اثر توضیح می‌دهد: «ما تلاش کردیم در زمان‌بندی سریع برای اجرا به نتیجه برسیم و به همین دلیل برای حدود 4 ماه تمرین کردیم.»
حافظی ادامه می‌دهد: «سالن نمایش بوتیک تئاتر ایران سه سویه است و ما تلاش کردیم براساس موضوع نمایش و محتوایی که بیان می‌کند فضایی میدانی ایجاد کنیم تا مخاطب ارتباط نزدیک‌تری با بازیگران داشته باشد.»
او می‌افزاید: «درواقع ما دیوارهای بین بازیگر و مخاطب را می‌شکنیم تا آن‌ها با یکدیگر هم‌نفس شوند؛ البته این به معنای استفاده از فاصله‌گذاری برشت یا همراهی کلامی یا حرکتی تماشاگر با اجرا نیست. تنها از این جهت که داستان نمایش جهان‌شمول و دغدغه‌ای فراملیتی و فرامرزی است، ترجیح دادیم در چیدمان سه سویه روی صحنه برویم.»
